stokegeo
The_StrangerΚάποιες φορές, στο ποδόσφαιρο αλλά και στη ζωή, «το μικρό ψάρι τρώει το μεγάλο«, έγραψε κάποτε ο Ουρουγουανός συγγραφές Εντουάρντο Γκαλεάνο. Και η αντίπαλος του Παναθηναϊκού στον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, Οντένσε, επιβεβαίωσε κάποτε τον παραπάνω κανόνα!
Οι Δανοί, λοιπόν, μετείχαν στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της σεζόν 1994/95. Στον πρώτο γύρο του τουρνουά δεν συνάντησαν ιδιαίτερες δυσκολίες απέναντι στους γείτονές τους Εσθονούς της Φλόρα Ταλίν, τους οποίους απέκλεισαν με δύο νίκες (3-0, 3-0).
Στην επόμενη φάση, οι «ριγωτοί» (όπως είναι το προσωνύμιο της Οντένσε) κληρώθηκαν με τη βορειοϊρλανδική Λίνφιλντ. Κανένα πρόβλημα και εδώ: ισοπαλία 1-1 στο Ουίνδσορ Παρκ και ευρεία νίκη 5-0 στη ρεβάνς για τους Δανούς.
Η γερμανική Καϊζερσλάουτερν ήταν ο επόμενος αντίπαλος! Η μεγάλη δυναμικότητα και το όνομα του αντιπάλου δεν… «τρόμαξαν» την Οντένσε. Η οποία απέσπασε ισοπαλία 1-1 στο Φριτς Βάλτερ Στάντιον, και κράτησε τη «Λάουτερν» στο 0-0 στον επαναληπτικό, κερδίζοντας την πρόκριση!
Στη φάση των «16», το όνομα του αντιπάλου προξένησε ρίγος: Ρεάλ Μαδρίτης! Η οποία, εξάλλου, τότε είχε στις τάξεις της έναν από τους θρύλους του δανέζικου ποδοσφαίρου, το Μίκαελ Λάουντρουπ.
Οι εξέδρες του Οντένσε Στάντιον ήταν κατάμεστες στο πρώτο παιχνίδι. Οι Μαδριλένοι βρέθηκαν πίσω στο σκορ (1-0), με αντεπίθεση διαρκείας στο β’ μέρος πήραν το προβάδισμα (1-2), ισοφαρίστηκαν και λίγο πριν τη λήξη του αγώνα πέτυχαν και τρίτο γκολ (με τον Λάουντρουπ!) κι έφυγαν νικητές από τη Δανία. Η αποστολή των «ριγωτών» ήταν πολύ δύσκολη εν όψει της ρεβάνς.
Δείτε τα γκολ του αγώνα:
Τότε ήταν που η Οντένσε απέδειξε ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει χώρος για όνειρα: νίκησε 0-2 μέσα στη Μαδρίτη και προκρίθηκε! Ο Ούλρικ Πέντερσεν σημείωσε το πρώτο γκολ, ο γκολκίπερ Λαρς Χογκ κράτησε μακριά από το γκολ τους γηπεδούχους, και στις καθυστερήσεις, πιστός στο ραντεβού του με την Ιστορία, ο Μόρτεν Μπίσγκααρντ διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα! Οι Δανοί θα έπαιζαν στα προημιτελικά!
Δείτε διάφορες φάσεις της ρεβάνς, καθώς και τα δύο γκολ της Οντένσε:
Εκείνη η επιτυχία της Οντένσε, πήρε το όνομα Το θαύμα της Μαδρίτης!
Στους «8», οι Δανοί κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την Πάρμα. Το πρώτο ματς στην Ιταλία έληξε 1-0 υπέρ των «παρμένσι», χάρη σε πέναλτυ που παραχώρησε ο Στιν Νέντεγκαρντ. Η ρεβάνς, έληξε δίχως σκορ. Η Οντένσε αποκλείστηκε.
Ακόμη και σήμερα όμως οι φίλοι της μνημονεύουν αυτή τη θαυμάσια πορεία της ομάδας τους, κατά τη διάρκεια της οποίας το… «μικρό ψάρι»… καταβρόχθισε τα μεγάλα!
Εξάλλου, αρκετοί παίκτες από εκείνη την ομάδα της Οντένσε εξαργύρωσαν τις καλές τους εμφανίσεις στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1994/95 και έκαναν αξιόλογη καριέρα τα επόμενα χρόνια στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Λόγου χάρη, ο «χρυσός σκόρερ» της Μαδρίτης Μπίσγκαρντ έπαιξε με επιτυχία στις Ουντινέζε, Ντέρμπι, ο Μίκαελ Σιόνμπεργκ υπήρξε για πολλά χρόνια βασικός στην ενδεκάδα της Καϊζερσλάουτερν, ενώ ο Στιν Νέντεγκαρντ αγωνίστηκε για τρία χρόνια στη Νόργουιτς.
Y.Γ.: Κι αξίζει να σημειωθεί το εξής: τέσσερα χρόνια πριν η Οντένσε αποκλείσει τη Ρεάλ, την είχε αντιμετωπίσει ξανά, στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (αγωνιστική περίοδος 1990/91): οι Ισπανοί τότε επικράτησαν 1-4 στη Δανία και 6-0 στο Σαντιάγο Μπερναμπέου!
Filed under: Ομάδες
Τα μεσάνυχτα της 9ης Ιουλίου 2011, ο πλανήτης μας απέκτησε ένα… νέο μέλος! Το Νότιο Σουδάν, το οποίο έγινε το 54ο κράτος της Αφρικής, μετά την επικύρωση με δημοψήφισμα της απόσχισής του από το Βόρειο, πλέον, Σουδάν (έπειτα από τον τρομερό εμφύλιο πόλεμο που έληξε το 2005)!
Η χώρα αυτή, λοιπόν, είναι το νεότερο κράτος του κόσμου και, στους εορτασμούς για την ανεξαρτησία του, περίοπτη θέση έχει… το ποδόσφαιρο!
Η Εθνική ομάδα της νεοσύστατης χώρας, λοιπόν, θα δώσει σήμερα (10/7) φιλικό αγώνα με τη γείτονα Κένυα (ενώ την ίδια ώρα τον παρθενικό αγώνα του θα δίνει και το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μπάσκετ του Νότιου Σουδάν, κόντρα στην Ουγκάντα).
Το ματς θα διεξαχθεί στην πρωτεύουσα Τζούμπα κι ενώ τα περισσότερα από τα γήπεδα ποδοσφαίρου (και μπάσκετ) της χώρας επισκευάζονται… Πάντως, ο γραμματέας της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας του νέου κράτους, Ρούντολφ Αντρέα, πλέει σε πελάγη ευτυχίας: «Θα είναι μια ιστορική στιγμή, όταν θα ακουστεί ο εθνικός μας ύμνος (σ.σ. το όνομα του οποίου είναι «South Sudan Oyee!«) και η σημαία μας θα κυματίσει πάνω από το στάδιο!«.
Ο ίδιος, προσθέτει: “Δεν ανησυχούμε αυτή τη στιγμή για το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα μας. Ξέρω όμως ότι το Νότιο Σουδάν έχει μέλλον στο ποδόσφαιρο. Μετά από 2 ή 3 χρόνια, θα μπορεί να συμμετάσχει στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής«.
Πρόσφατα, εξάλλου, στην πρώτη της ανοικτή προπόνηση (σε ένα γήπεδο… Πανεπιστημίου!), η Εθνική ποδοσφαίρου του Νότιου Σουδάν γνώρισε την αποθέωση από εκατοντάδες φίλους της και πολίτες της χώρας. Ένας από αυτούς, ο φοιτητής Γκατμπέλ Τσιγκάς, δήλωνε περιχαρής: «Αυτό σημαίνει τα πάντα για εμάς! Το να έχουμε τη δική μας Εθνική ομάδα είναι κάτι που δεν μπορούσα να το φανταστώ ποτέ!«.
Τέλος, προπονητής του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος του Νοτίου Σουδάν είναι ο Μαλές Σόρο και αρχηγός της ομάδας, ο Καμίς Λεγιάνο Ουάσο.
Υ.Γ.: Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί, ότι το Νότιο Σουδάν έχει πολύ μεγαλύτερη παράδοση στο μπάσκετ. Από την χώρα κατάγονται, άλλωστε, μερικοί παίκτες που έγραψαν ή γράφουν τη δική τους ιστορία στο άθλημα ,αγωνιζόμενοι μάλιστα στην κορυφαία λίγκα του κόσμου, το ΝΒΑ. Ο πανύψηλος (2,31μ.) Μανούτε Μπολ (που έπαιξε στους Ουάσινγκτον Μπούλετς, Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, Φιλαδέλφεια 76ers, Μαϊάμι Χιτ) και απεβίωσε πέρυσι τον Ιούλιο, ο Ατέρ Μαγιόκ (αγωνίζεται στους Λος Άντζελες Λέικερς και έχει αυστραλιανή υπηκοότητα), ο Ντενγκ Γκάι (έπαιξε κι αυτός στους Φιλαδέλφεια 76ers), ο Κουέθ Ντουάνι και τέλος ο Λουόλ Ντενγκ (νυν άσος των Σικάγο Μπουλς και διεθνής με την Εθνική Μεγάλης Βρετανίας), είναι μερικοί από αυτούς.
Filed under: Προπονητές
Όλοι οι προπονητές που έχουν κερδίσει τον πιο επίζηλο τίτλο Eθνικών ομάδων της Λατινικής Αμερικής, το Κόπα Αμέρικα, είναι Λατινοαμερικανοί. Όλοι; Όχι!
Υπάρχει και ένας που δεν είναι! Πρόκειται για τον, γεννημένο στο Κρουκ της Αγγλίας το 1884, Τζακ Γκρίνγουελ, ο οποίος, το 1939, οδήγησε το Περού στην κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου, για πρώτη φορά στην ιστορία του!
Μάλιστα, οι Περουβιανοί ήταν και οι διοργανωτές εκείνου του τουρνουά.
Πριν την έναρξη του Κόπα Αμέρικα 1939, Βραζιλία, Αργεντινή, Βολιβία και Κολομβία αποσύρθηκαν, για τους δικούς της λόγους η καθεμία. Η διοργάνωση έγινε, εν τέλει, με πέντε ομάδες, το Περού, την Ουρουγουάη, τη Χιλή, την Παραγουάη και το Εκουαδόρ. Οι πέντε αντίπαλοι συνέστησαν ένα ενιαίο όμιλο και θα έπαιζαν μια φορά μεταξύ τους, ενώ ο πρωταθλητής του γκρουπ θα κέρδιζε την κούπα.
Οι αμφιτρύωνες, λοιπόν, με τον Γκρίνγουελ να τους καθοδηγεί, επικράτησαν κατά σειρά του Εκουαδόρ (5-2), της Χιλής (3-1), της Παραγουάης (3-0) και της Ουρουγουάης (2-1), κάνοντας το… 4×4 και κατακτώντας έτσι την κορυφή του ομίλου και τον τίτλο! Πρώτος σκόρερ τους αλλά και της διοργάνωσης, ήταν ο Τεόντορο Φερνάντες, που έστειλε τη μπάλα επτά φορές στα αντίπαλα δίχτυα.
Πάντως, ο «αρχιτέκτονας» της επιτυχίας αυτής, Τζακ Γκρίνγουελ, δεν είναι κάποιος… τυχαίος στο ποδόσφαιρο κι όχι μόνο επειδή κατέχει το παραπάνω ρεκόρ!
Γιος μεταλλωρύχου, δούλεψε και ο ίδιος ως τέτοιος παίζοντας παράλληλα μπάλα (σ.σ. αγωνιζόταν ως μεσοεπιθετικός) στην ομάδα της γενέτειράς του, Κρουκ Τάουν. Το 1912 πήγε στη Μπαρτσελόνα, στην οποία έμεινε τέσσερα χρόνια και στέφθηκε μαζί της πρωταθλητής Καταλωνίας το 1913 και το 1916 (88 συμμετοχές/10 γκολ). Ως παίκτης των «μπλαουγκράνα» κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και ανέλαβε έπειτα την τεχνική ηγεσία τους κι από το πόστο αυτό προσέφερε κάτι, ομολογουμένως, ανεκτίμητο στον μεγάλο καταλανικό σύλλογο μα και στο ίδιο το άθλημα!
Ποιο ήταν αυτό; Η αλλαγή στη νοοτροπία και στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, θεωρείται ως μία εμβληματική μορφή στην ιστορία της Μπαρτσελόνα!
Ο Τζακ Γκρίνγουελ
Εκείνα τα πρώτα χρόνια της ιστορίας του ποδοσφαίρου οι ομάδες έπαιζαν επιθετικά – πολύ επιθετικά! Συνήθως παρατάσσονταν με δύο αμυντικούς, τρεις μέσους και πέντε επιθετικούς, ενώ οι πάσες μεταξύ των ποδοσφαιριστών τους ήταν κάτι σπάνιο καθώς όποιος είχε στην κατοχή του τη μπάλα προσπαθούσε να ντριμπλάρει τους αντιπάλους και να φθάσει στο γκολ. Ο Γκρίνγουελ θέλησε να το «πειράξει» όλο αυτό, να πειραματιστεί.
Ήθελε η ομάδα του να «χτίζει» το παιχνίδι της από την άμυνα, αρχίζοντας από έναν κεντρικό αμυντικό καλό χειριστή της μπάλας και με αντίληψη και να χρησιμοποιεί πάσες, πολλές πάσες. Ενθάρρυνε, έτσι, αυτό το στυλ παιχνιδιού, πράγμα παράξενο για τότε και, σιγά σιγά, κατόρθωσε να περάσει αυτήν την ιδέα του στην ομάδα. Δεκαετίες μετά, το passing game είναι πια το… σήμα κατατεθέν της «Μπάρτσα» κι ο σκαπανέας αυτού του τρόπου παιχνιδιού δεν ήταν άλλος από τον Γκρίνγουελ!
Ο Άγγλος παρέμεινε για επτά ολόκληρα χρόνια στη Μπαρτσελόνα (από τους μακροβιότερους προπονητές στην ιστορία της). Στο διάστημα αυτό εφάρμοσε τις ιδέες του και, καθοδηγώντας παίκτες όπως ο μυθικός Ρικάρντο Θαμόρα, ο εξαιρετικός Παουλίνο Αλκάνταρα, ο θαυμάσιος Χοσέπ Σαμιτιέρ, οι σπουδαίοι Φραντς Πλάτκο, Φέλιξ Σεσούμαγκα, κ.ά., κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα Καταλωνίας (σ.σ. ως το 1928 δεν υπήρχε εθνικό ισπανικό πρωτάθλημα) και δύο Κύπελλα Ισπανίας.
Το 1932, κι αφού είχε στο μεταξύ κοουτσάρει τις Καστεγιόν, Εσπανιόλ και Μαγιόρκα, ο Γκρίνγουελ γύρισε στους «μπλαουγκράνα» και τους χάρισε ένα ακόμη πρωτάθλημα Καταλωνίας. Το 1928/29 πήρε με την Εσπανιόλ πρωτάθλημα Καταλωνίας και Κύπελλο Ισπανίας.
Στο Περού τον έφερε o σπουδαίος σύλλογος της χώρας, Ουνιβερσιτάριο ντε Ντεπόρτες, το 1939 κι αξίζει να σημειωθεί ότι παράλληλα εργαζόταν και σε αυτήν όταν οδηγούσε την Εθνική των Περουβιανών στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα. Ως τεχνικός της Ουνιβερσιτάριο, εξάλλου, ο Γκρίνγουελ κέρδισε μια φορά το πρωτάθλημα, το 1939.
Το 1942 δούλεψε για λίγο στην Ιντεπεντιέντε Σάντα Φε της Κολομβίας αλλά στις 20 Νοεμβρίου του ίδιου έτους έφυγε από τη ζωή από ανακοπή καρδιάς, στα 58 του χρόνια.
Τρελοποδόσφαιρο 