Τρελοποδόσφαιρο

Το 1971, οι οπαδοί της Προοδευτικής είδαν ένα 18χρονο Πειραιωτάκι να κάνει ντεμπούτο στην ενδεκάδα της ομάδας τους, προερχόμενο από τα τμήματα υποδομής της.

Πολλά χρόνια μετά από εκείνη την ημέρα, όταν, ώριμος ποδοσφαιριστής πια, βγήκε από το γήπεδο, ο παίκτης αυτός είχε περάσει για πάντα στο πάνθεον των μεγάλων ηρώων των «βυσσινί»! Το όνομά του, Γιάννης Μανδρέκας.

Στα 13 του είχε ενταχθεί στην Προοδευτική ο Μανδρέκας, όταν οι άνθρωποί της τον είχαν δει να παίζει μπάλα σε μια αλάνα και τον είχαν φέρει στην ομάδα. Σε ποια θέση αγωνιζόταν; Σε όλες! Αμυντικός χαφ, στόπερ, δεξιός μπακ – ακόμα και τερματοφύλακας χρειάστηκε κάποτε να αγωνιστεί! Σε ένα ματς με τον ΟΦΗ η «Προό» είχε κάνει όλες τις αλλαγές της όταν χτύπησε ο «κίπερ» της. Αμέσως κάθισε κάτω απ’ τα δοκάρια ο Μανδρέκας, που, μάλιστα, δεν δέχθηκε γκολ!

Από όποια θέση και αν προσέφερε, πάντως, ο Μανδρέκας έδινε τα πάντα για να νικά η Προοδευτική κι ήταν αυτός ένας από τους πολλούς λόγους για τους οποίους έμεινε ιστορικός. Υπόδειγμα ήθους και αγωνιστικής πειθαρχίας, έτρεχε ακατάπαυστα στο γήπεδο, ένα «μηχανάκι» με πάθος ασίγαστο. Πάντοτε έβαζε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό του μπροστά στο καλό του συνόλου. Επίσης, ποτέ δεν αποβλήθηκε σε ολόκληρη την καριέρα του.

Κάποιοι είπαν, ότι ο Μανδρέκας ήταν η ίδια η ψυχή της Προοδευτικής – και δεν είχαν άδικο!

Με την Προοδευτική ο Μανδρέκας «έγραψε» 585 εμφανίσεις σε αναμετρήσεις πρωταθλήματος κι είναι ο πρώτος σε συμμετοχές παίκτης στην ιστορία της! Οι περισσότερες από τις παρουσίες του (421) ήλθαν στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής.

Κι όμως. Το καλοκαίρι του 1985 ο Μανδρέκας άφησε την λατρεμένη του «Προό»! Μία προστριβή του με τη διοίκηση του συλλόγου ήταν η αιτία που τον ανάγκασε να αποχωρήσει. Ο ίδιος έδινε μεγάλη σημασία σε θέματα αρχής και αγαπούσε την Προοδευτική παθολογικά, γι’ αυτό είχε έλθει σε ρήξη με τη διοίκηση. Μετακινείται στον συμπολίτη και «αιώνιο» αντίπαλο των «βυσσινί», τον Ιωνικό. Έμεινε δυόμισι χρόνια στους «μπλε», αλλά όταν εκείνοι ήλθαν αντιμέτωποι της Προοδευτικής εκείνος αρνήθηκε να αγωνιστεί!

Μεσούσης της σεζόν 1987/88 αποδεσμεύεται από τον Ιωνικό. Εντάσσεται στην Ζέα και στο τέλος της χρονιάς πανηγυρίζει την άνοδο στη Δ’ Εθνική. Έμεινε στη Ζέα και την επόμενη περίοδο κι έπειτα κρέμασε τα παπούτσια του, έχοντας ρόλο παίκτη-προπονητή.

Σε 18 χρόνια καριέρας, ο σπουδαίος άσος έβαλε 12 γκολ. Όλη η προσπάθεια που τόσα χρόνια κατέβαλε ο ίδιος, ωστόσο, δεν ευτύχησε να τη δει να συνοδεύεται από μία κλήση στην Εθνική μας ομάδα.

Αφού αποσύρθηκε, ο Μανδρέκας αφοσιώθηκε στην προπονητική, με την οποία μέχρι σήμερα ασχολείται. Αρχικά, εργάστηκε ως βοηθός στην Προοδευτική, ενώ αργότερα πήρε τα ηνία της ως πρώτος τεχνικός και δούλεψε και στην ομάδα Νέων της. Τα επόμενα χρόνια ανέλαβε αρκετές ομάδες του Πειραιά, μεταξύ των οποίων την Αμφιάλη, τον Ερμή Κορυδαλλού, την Οδηγήτρια, τον Α.Ο. Μοσχάτου, την Χαλκηδόνα, την Α.Ε. Περάματος, τον Ατρόμητο Πειραιά, τον Περαμαϊκό και τον Α.Ο. Καστέλλας, αλλά τα τελευταία έξι χρόνια καθοδηγεί τον Δία Κορυδαλλού (τον οποίο υπηρέτησε και ως τεχνικός διευθυντής). Έχει κοουτσάρει και τον Α.Ο. Περιστερίου.

Φράνκο Τανκρέντι. Ένας από τους πιο σπουδαίους τερματοφύλακες που ανέδειξε η Ιταλία και, συνάμα, ένας θρύλος της Ρόμα!

Ο γεννημένος στις 10 Ιανουαρίου του 1955 άσος δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός για γκολκίπερ (μόλις 1,76 μ.) αλλά τα προσόντα του ήταν τόσο πλούσια που τον βοηθούσαν να ξεπερνά αυτήν την αδυναμία του. Διέθετε ταχύτητα σκέψης και δράσης, ευλυγισία, «έκρηξη» και θαυμάσια ρεφλέξ, ενώ ήταν αξιόπιστος, με συνέπεια στην απόδοσή του και εξαιρετικός στις… αποκρούσεις πέναλτι! Παράλληλα, ήταν ο ορισμός του αντι-σταρ: ήρεμος και χαμηλών τόνων άνθρωπος, δεν προκάλεσε ποτέ προβλήματα με τη συμπεριφορά του.

Οι οπαδοί της Ρόμα, με την οποία ο ίδιος συνέδεσε το όνομά του, τον λάτρεψαν αλλά δεν δίστασαν να τον αποδοκιμάσουν άγρια το 2004 όταν, παλαίμαχος πια, επέστρεψε στο «Ολίμπικο» ως μέλος του τεχνικού τιμ της… Γιουβέντους! Οι «τζιαλορόσι», πάντως, εκτίμησαν την πολύ μεγάλη προσφορά του στην ομάδα τους και τον ενέταξαν (το 2012) στο Hall of Fame τους!

Σήμερα, ο Τανκρέντι έχει αφοσιωθεί στην προπονητική κι έχει εργαστεί ως γυμναστής τερματοφυλάκων στις Ρόμα (1992-2004, 2011/12), Γιουβέντους (2004-06), Ρεάλ Μαδρίτης (2006-07), Εθνική Αγγλίας (2007-11), Λιβόρνο (2015, 2016), Τερνάνα (2016) και Τζιανγκσού Σουνίνγκ Κίνας (2018). Στο μεγαλύτερο διάστημα της προπονητικής του σταδιοδρομίας συνεργάστηκε με τον συμπατριώτη του τεχνικό, Φάμπιο Καπέλο.

Ο Φράνκο Τανκρέντι ξεκίνησε την καριέρα του 1972 στην άσημη Τζουλιανόβα. Δύο χρόνια αργότερα κι αφού στο μεταξύ είχε κατορθώσει να ξεχωρίσει, μετεγγράφηκε στη μεγάλη Μίλαν! Ανήκε δύο έτη στους «ροσονέρι», αλλά δεν πήρε παρά ελάχιστες ευκαιρίες να δείξει την αξία του. Είδε… κι απόειδε, λοιπόν, έλυσε το συμβόλαιό του και εντάχθηκε στην σαφώς υποδεέστερη, Ρίμινι, όπου όμως πίστευε ότι θα έχει περισσότερο χρόνο συμμετοχής – έτσι κι έγινε.

Στη μία σεζόν που έμεινε στους «μπιανκορόσι» χρησιμοποιήθηκε σε 28 αναμετρήσεις και ήταν τόσο καλός, ώστε η Ρόμα έσπευσε άμεσα και τον απέκτησε. Για τα επόμενα 13 χρόνια αποτέλεσε βασικότατο στέλεχος των «τζιαλορόσι», συμπληρώνοντας με τα χρώματά τους 289 εμφανίσεις στη Serie A και μάλιστα τις 258 εξ αυτών συνεχόμενες!

Στη διάρκεια της παραμονής του στην ομάδα της πρωτεύουσας της Ιταλίας πήρε και τίτλους! Το 1983 τη βοήθησε αποφασιστικά να πάρει το δεύτερο από τα τρία συνολικά πρωταθλήματα της ιστορίας της, ενώ χάρηκε μαζί της και τέσσερα Κύπελλα Ιταλίας (1980, 1981, 1984, 1986). Ακόμη, το 1984 βρέθηκε κάτω από τα δοκάρια της στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης – ωστόσο, η αντίπαλος, η αγγλική Λίβερπουλ, κατέκτησε το τρόπαιο στα πέναλτι χάρη (και) στις πασίγνωστες και θρυλικές πια… τακτικές αποσυντονισμού που εφάρμοσε ο δικός της «κίπερ», ο Μπρους Γκρόμπελαρ!

Όταν ο κύκλος του στο «Ολίμπικο» έκλεισε, ο Τανκρέντι μετακινήθηκε στην Τορίνο, ως παίκτης της οποίας κρέμασε τα γάντια του, δώδεκα μήνες μετά. Πανηγύρισε την κατάκτηση του Μιτρόπα Καπ με τη «Γκρανάτα», αλλά «έγραψε» μόνο 6 συμμετοχές με τα χρώματά της, αφού βασικός ήταν ο, πιο νέος και ανερχόμενος τότε, Λούκα Μαρκετζιάνι.

Τέλος, ο Φράνκο Τανκρέντι έπαιξε σε 12 ματς (όλα φιλικά) της Εθνικής Ιταλίας. Επίσης, έλαβε μέρος, με τη «σκουάντρα ατζούρα», στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 (Λος Άντζελες) και συμπεριελήφθη στην αποστολή της για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, δίχως όμως να αγωνιστεί σε κάποιο παιχνίδι. Στο σύνολο, μέτρησε 294 συμμετοχές στη Serie A, 28 στη Serie B, 58 στο Κύπελλο Ιταλίας και 36 στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Κάποιοι διαιτητές ποδοσφαίρου, πριν βάλουν στο στόμα τη σφυρίχτρα, είχαν παίξει οι ίδιοι μπάλα επαγγελματικά. Ο Ολλανδός, Πολ φαν Μπούκελ, είναι ένας από αυτούς!

Ο γεννημένος στις 19 Σεπτεμβρίου του 1975 ρέφερι αγωνιζόταν ως δεξί μπακ. Από το 1994 έως το 2000 φόρεσε τη φανέλα της Φένλο και πήρε μέρος στο πρωτάθλημα της Β’ Ολλανδίας, μην καταφέρνοντας ωστόσο να πανηγυρίσει ποτέ την άνοδο στη «μεγάλη» κατηγορία με την «Good Old». Αυτό που κατάφερε, πάντως, ήταν να «γράψει» με τα χρώματά της 128 συμμετοχές και εννέα γκολ (οκτώ στο πρωτάθλημα και ένα στο Κύπελλο).

Από τη Φένλο έφυγε επειδή το συμβόλαιό του δεν ανανεώθηκε και συνέχισε στην ερασιτεχνική JVC Κούικ, σε μία προσπάθεια να επιστρέψει στις επαγγελματικές κατηγορίες. Παράλληλα, «σφύριζε» ήδη αγώνες στις χαμηλές ολλανδικές κατηγορίες. Έκρινε, όμως, ότι το επίπεδο οργάνωσης και γενικότερης λειτουργίας του νέου του συλλόγου ήταν χαμηλό, συνειδητοποίησε πως το όνειρό του να συνεχίσει την επαγγελματική ποδοσφαιρική καριέρα του ήταν τρομερά δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Έτσι, προτίμησε να κρεμάσει τα παπούτσια του και να αφοσιωθεί στη διαιτησία.

Από όταν ξεκίνησε να διαιτητεύει, η εξέλιξή του ήταν αργή αλλά σταθερά καλή. Την αγωνιστική περίοδο 2005/06 διηύθυνε για πρώτη φορά συναντήσεις της Eredivisie – μάλιστα, το ντεμπούτο του στην ανώτατη κατηγορία της Ολλανδίας ήταν επεισοδιακό: είχε οριστεί τέταρτος διαιτητής στην αναμέτρηση Ναϊμέγκεν-Βάαλβαϊκ, αλλά ένα τέταρτο μετά την έναρξη έγινε, εντελώς αναπάντεχα… πρώτος, καθώς ο έως τότε πρώτος ρέφερι τραυματίστηκε!

Σαν επιβράβευση της αξίας και της κρίσης του ήλθε, τον Ιανουάριο του 2008, η επίδοση σε αυτόν του σήματος της FIFA. Σήμερα, έχει «σφυρίξει» περισσότερα από 400 παιχνίδια συνολικά, μεταξύ αυτών αρκετά για το Τσάμπιονς Λιγκ, το Γιουρόπα Λιγκ και τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (Euro) και του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Λίγες δεν είναι, εξάλλου και οι φορές που διαιτήτευσε αγώνα κάποιας ελληνικής ομάδας, συλλόγου ή αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Η… χάρη του έχει φθάσει ως την Κίνα, αφού κάποτε διηύθυνε ένα ματς εκεί!

Ίσως ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Πολ φαν Μπούκελ κατόρθωσε να προσαρμοστεί τόσο γρήγορα στις πολύ υψηλές απαιτήσεις που υπάρχουν για έναν ρέφερι και να διαγράψει αυτήν την αξιόλογη πορεία είναι ότι η διαιτησία βρίσκεται… στο αίμα του: βλέπετε, ο πατέρας του, Γιος φαν Μπούκελ, υπήρξε διεθνής διαιτητής και λάινσμαν για πολλά χρόνια!

Δυστυχώς, ενώ υπάρχουν πολλές φωτογραφίες του Πολ Φαν Μπούκελ με τη σφυρίχτρα στο στόμα να φροντίζει για την εφαρμογή των κανονισμών σε κάποιον αγώνα, δεν υπάρχουν πολλές φωτογραφίες του από τον καιρό που ακόμα φορούσε τα ποδοσφαιρικά του και έπαιζε μπάλα επαγγελματικά.

Υπάρχει, όμως, σε βίντεο, ένα από τα… γκολ του! Το «θύμα» του στο βίντεο είναι η BV Φέενταμ! Δείτε το γκολ του, εδώ.