Τρελοποδόσφαιρο

Ήταν Μάιος του 1982 και η Γκέτεμποργκ, με τον Σβεν-Γκόραν Έρικσον στην άκρη του πάγκου της και τον μετέπειτα άσο των ΑΕΚ και Ολυμπιακού, Χόκαν Σάντμπεργκ, στη γραμμή κρούσης της, διεκδικούσε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ σε διπλό τελικό, με αντίπαλο το Αμβούργο.

Το πρώτο ματς έγινε στο «Ούλεβι» του Γκέτεμποργκ και η γηπεδούχος κέρδισε με 1-0. Στο 19ο λεπτό της ρεβάνς του κατάμεστου «Φόλκσπαρκ Στάντιον» του Αμβούργου ο βασικός κεντρικός αμυντικός της σουηδικής ομάδας, Γκλεν Χισέν, τραυματίστηκε στη βουβωνική χώρα και έπρεπε να αντικατασταθεί. Αυτός που θα έπαιρνε τη θέση του θα ήταν ο Γκλεν Σίλερ.

Μόνο που ο τελευταίος δεν ήταν πουθενά στον πάγκο! «Μα πού στην ευχή είναι ο Σίλερ;», κραύγαζε ο Έρικσον ψάχνοντάς τον δεξιά κι αριστερά!

Τότε ακριβώς ο Σίλερ εμφανίστηκε μπροστά του, μπήκε κατ’ ευθείαν στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή και βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει με το ευρύ 3-0 και να πάρει το έπαθλο!

Πού ήταν, όμως, όλη αυτήν την ώρα ο Σουηδός μέσος; Είχε κλειδωθεί στην τουαλέτα, είναι η απάντηση!

Ο Σίλερ είχε νιώσει την ανάγκη να ανακουφιστεί. Πήγε στα αποδυτήρια, έκανε την ανάγκη του και κίνησε για τον αγωνιστικό χώρο αλλά, τότε, αντιλήφθηκε πως όλοι είχαν φύγει και είχαν κλειδώσει την πόρτα απ’ έξω! Δεν μπορούσε να βγει!

«Ήμουν ολομόναχος εκεί μέσα για δέκα ολόκληρα λεπτά! Χτυπούσα απεγνωσμένα την πόρτα, αλλά δεν με άκουγε κανείς. Τελικά, σκαρφάλωσα από πάνω της και βγήκα!», διηγείται ο παλαίμαχος άσος.

Εμείς, πάντως, πάντοτε θα αναρωτιόμαστε τι θυμάται πιο έντονα ο Σίλερ από εκείνο το ματς. Την κατάκτηση του τροπαίου ή την… αγωνιώδη προσπάθειά του να βγει από τα αποδυτήρια και να γυρίσει στο γήπεδο;

Θεωρείτε γρουσουζιά το να περάσετε κάτω από μια σκάλα, ή το να δείτε μια μαύρη γάτα, ή το να σπάσει ένας καθρέφτης σπίτι σας; Είστε γενικά προληπτικοί; Είτε ναι είτε όχι, σίγουρα αξίζει να διαβάσετε την ιστορία του Καρλίτο Ρόσα!

Ο εν λόγω κύριος διετέλεσε πρόεδρος της σπουδαίας και πολυτροπαιούχου βραζιλιάνικης ομάδας Μποταφόγκο από το 1948 ως το 1951 και, όπως παραδίδεται, είναι, με διαφορά, ο πιο προληπτικός άνθρωπος που φάνηκε ποτέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου της «χώρας του καφέ» (ίσως και παγκοσμίως)!

Και τι δεν έκανε…

Μια φορά το λεωφορείο της Μποταφόγκο βρέθηκε από λάθος σε αδιέξοδο. Ο Καρλίτο δεν άφησε τον οδηγό να κάνει όπισθεν, με το αιτιολογικό ότι «η ομάδα μας δεν πάει ποτέ προς τα πίσω!». Ανάγκασε τους παίκτες να πάνε με τα πόδια ως το γήπεδο!

Επίσης, εφάρμοζε κάποιες συγκεκριμένες τελετουργίες. Λ.χ., σκόρπιζε ένα κιλό ζάχαρη στους τοίχους για… γλυκιά τύχη στα εκτός έδρας παιχνίδια, συνήθιζε να προετοιμάζει ο ίδιος το φαγητό των παικτών σκουπίζοντας τα χέρια του πάντα στα μαλλιά εκείνου που τύχαινε να βρίσκεται πιο κοντά του, έβαζε μέσα στα παπούτσια κάθε αμυντικού ένα χαρτάκι με το όνομα του προσωπικού του αντιπάλου ώστε αυτός να «τον πατάει» πριν καν αρχίσει το ματς και έδενε κόμπο τις κουρτίνες των γραφείων του συλλόγου σε κάθε αγώνα θέλοντας να επιτύχει το «δέσιμο» των αντιπάλων!

Ακόμη, είχε, δε, τόσα πολλά φυλαχτά και γούρια, που για να τα κρεμάσει όλα παρήγγειλε μια ολόχρυση παραμάνα, ενώ ήθελε, τις ημέρες των ματς, να γίνονται όλα (λ.χ. προθέρμανση, σίτιση, κλπ) όπως την τελευταία φορά που κέρδισε η ομάδα, ώστε να μην χάνεται το γούρι!

Ο πιο πιστός του ακόλουθος ήταν ένα… σκυλάκι, ο Μπιρίμπα, ή, αλλιώς, ο «12ος παίκτης» της Μποταφόγκο!

Κάποτε, σε ένα ματς της ομάδας, ο σκυλάκος είχε μπει τυχαία στο γήπεδο, μπέρδεψε τον αντίπαλο τερματοφύλακα και η Μποταφόγκο σκόραρε! Από τότε έγινε η μασκότ του συλλόγου, θεωρώντας ότι φέρνει καλοτυχία. Ο μάγειρας της Μποταφόγκο τον τάιζε με τα καλύτερα κρέατα, ενώ ο Καρλίτο Ρόσα τον αμολούσε στο γήπεδο όταν η Μποταφόγκο έχανε, για να διακοπεί η αναμέτρηση και να συνέλθουν οι παίκτες του ενώ οι αντίπαλοι προσπαθούσαν να περιμαζέψουν τον Μπιρίμπα! Συν τοις άλλοις, όταν κάποτε ο σκύλος έκανε την… ανάγκη του πάνω στο πόδι ενός παίκτη της Μποταφόγκο και η ομάδα κέρδισε, ο Καρλίτο απαίτησε να γίνεται ακριβώς το ίδιο πριν από κάθε παιχνίδι!

Κι αν βιαστήκατε να σκεφτείτε ότι όλες αυτές οι τεχνικές… καλοτυχίας δεν απέδωσαν καρπούς, μάθετε ότι το 1948 η Μποταφόγκο έκανε δικό της το πρωτάθλημα! Με τόση τύχη μαζεμένη, μάλλον δεν ήταν… τυχαίο!

* Όλα τα παραπάνω αναφέρονται στο εξαιρετικό βιβλίο του Άλεξ Μπέλος με τίτλο «Futebol: Ο βραζιλιάνικος τρόπος ζωής» (εκδόσεις Κέδρος).